Prawo Wewnętrzne KChB

Prawo Wewnętrzne KChB - uchwała XXVII Krajowej Konferencji Kościoła

PRAWO WEWNĘTRZNE KOŚCIOŁA CHRZEŚCIJAN BAPTYSTÓW
W RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Uchwała XXVII Krajowej Konferencji Kościoła z dnia 19 października 1991 r.,
zmieniona Uchwałą XXVIII Krajowej Konferencji Kościoła
z dnia 14 października 1995 r. - tekst jednolity

Deklaracja wstępna

Kościół Chrześcijan Baptystów w Rzeczypospolitej Polskiej, określany także nazwą Kościół Baptystyczny, zwany dalej ?Kościołem", stanowi cząstkę Kościoła powszechnego, którego jedyną Głową i Panem jest Jezus Chrystus. Jako wspólnota wierzących najwyższy autorytet w sprawach wiary i praktyki chrześcijańskiej upatruje w Piśmie Świętym Starego i Nowego Testamentu i nim też się kieruje w swojej misji głoszenia orędzia zbawienia w Chrystusie, przygotowywania ludzkości na przyjście pełni Królestwa Bożego oraz w swojej posłudze w wymiarze społecznym i kulturowym. Członkowie Kościoła powołani są do uczestnictwa w działalności swojej wspólnoty wyznaniowej, a w szczególności do krzewienia prawd wiary i reguł życia chrześcijańskiego słowem i czynem, do pomocy ludziom znajdującym się w potrzebie, do promowania ewangelicznie pojmowanej sprawiedliwości społecznej. Wierni Kościoła są wezwani do przejawiania postawy życzliwości względem otoczenia, a także do powstrzymywania się od prowadzenia wzajemnych sporów, zwłaszcza przed sądami powszechnymi, dążąc do polubownego załatwienia sporu, korzystając z mediacyjnej roli Zborów i zdając się na sądy polubowne, jeżeli mediacja nie odniesie skutku. Członkowie Zboru posiadają prawo dochodzenia oraz obrony uprawnień wynikających z przynależności do niego i są w pełni wolni w wyborze własnej drogi życiowej. W odniesieniu do Państwa członkowie Kościoła okazują szacunek i posłuszeństwo prawowitej władzy świeckiej i są zobowiązani do przestrzegania praw przez nią ustanowionych, o ile nie sprzeciwiają się one nauce Pisma Świętego i nie powodują konfliktu z sumieniem. Kościół czuje się zobowiązany do modlitwy za pomyślność osób sprawujących władzę dla dobra społeczeństwa. Nie sprzeciwia się składaniu ślubowania wymaganego przepisami prawa, jeżeli taka formuła aktu ślubowania nie jest sprzeczna z zasadami wiary i nakazami sumienia, oraz podejmowaniu przez członka Kościoła służby w organach władzy powołanych do stanowienia i egzekwowania prawa.

Rozdział l

Przepisy ogólne

Art. 1.

Kościół jest kontynuacją i następcą prawnym związków wyznaniowych, zborów i organizacji baptystycznych istniejących na terytorium Państwa Polskiego od chwili zaistnienia baptyzmu. Jego sytuację prawną reguluje ustawa z 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Chrześcijan Baptystów w RP (Dz. U. Nr 97 póz. 480) zwana dalej ?Ustawą" oraz niniejsze Prawo Wewnętrzne zwane dalej ?Prawem".

Art. 2.

1. Kościół działa, kierując się zasadami Pisma Świętego, w konstytucyjnych ramach Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Kościół jest niezależny od Państwa i kieruje się prawem własnym i podjętymi na jego podstawie uchwałami demokratycznie wybranych organów.

Art. 3.

1. Kościół może przynależeć do międzynarodowych i krajowych organizacji wyznaniowych i międzywyznaniowych.
2. Przynależność do organizacji, o których mowa w ust. l nie może ograniczać suwerenności Kościoła.

Art. 4.

1. W strukturach Kościoła pozostają członkowie Zborów wyznający i deklarujący stosowanie wspólnych całemu Kościołowi zasad wiary bez względu na odrębność narodową, kulturową i językową.
2. We wspólnocie Kościoła znajdują się także osoby wnioskujące włączenie do Kościoła, podzielające jego ideały (katechumeni), a także sympatycy Kościoła oraz nieletnie dzieci jego członków.

Art. 5.

Kościół jednoczy wszystkie działające na terytorium Państwa Zbory, o których mowa w artykule poprzedzającym.

Art. 6.

Przy podejmowaniu decyzji w organach kościelnych należy dążyć do jednomyślności.

Art. 7.

Prawo nie określa sposobu sprawowania obrzędów kościelnych jako wynikających ze zwyczaju i tradycji.

Rozdział 2 Działalność Kościoła

Art. 8.

Celem Kościoła jest w szczególności:

1. głoszenie objawienia Bożego danego w Piśmie Świętym Starego i Nowego Testamentu,
2. krzewienie Ewangelii o zbawieniu w Jezusie Chrystusie,
3. pielęgnowanie chrześcijańskiego stylu życia,
4. działalność charytatywno-opiekuńcza,
5. działalność oświatowo-wychowawcza,
6. wspieranie dążeń do zbliżenia wszystkich wyznań chrześcijańskich, a zwłaszcza ewangelicznych,
7. propagowanie zasad baptyzmu i jego specyfik wyznaniowych w duchu Ewangelii, popieranie współpracy między osobami tego wyznania w oparciu o wspólnotę wiary i modlitwy,
8. wspieranie działań mających na celu zapewnienie pokoju między narodami, dokonanie całkowitego i powszechnego rozbrojenia, łagodzenie skutków klęsk żywiołowych, głodu i chorób, nadumieralności dzieci,
9. krzewienie życzliwości pomiędzy ludźmi różnych ras, narodowości, języków, stanów społecznych, poglądów religijnych i filozoficznych,
10. zabieganie o wolność sumienia i wyznania dla wszystkich ludzi.

Art. 9.

Kościół realizuje swoje cele w szczególności poprzez:

1. nauczanie religii i głoszenie jej za pomocą wszelkich dostępnych środków przekazu,
2. korzystanie ze środków masowej informacji,
3. nauczanie religii i wychowanie religijne dzieci zgodnie z wyborem dokonanym przez rodziców, przy poszanowaniu woli młodzieży,
4. zakładanie szkół i innych placówek oświatowo-wychowawczych i opiekuńczo-wychowawczych,
5. prowadzenie według własnych programów szkół i seminariów teologicznych,
6. tworzenie jednostek organizacyjnych mających na celu działalność ukierunkowaną na przeciwdziałanie patologiom społecznym i ich skutkom,
7. prowadzenie działalności charytatywno-opiekuńczej, zwłaszcza w ramach Betezdy Kościoła, Betezdy Okręgu i Betezdy Zboru,
8. zakładanie, posiadanie i poszerzanie cmentarzy grzebalnych i zarządzanie nimi,
9. tworzenie kas wzajemnej pomocy,
10. powoływanie kościelnych jednostek organizacyjnych i patronowanie organizacjom baptystycznym,
11. przynależność do międzynarodowych organizacji wyznaniowych i między-wyznaniowych, a także takich, których cele pokrywają się z głoszonymi przez Kościół zasadami,
12. realizację inwestycji kościelnych, w tym obiektów sakralnych,
13. wymianę informacji, pomocy materialnej oraz popieranie bezpośrednich kontaktów ze światową wspólnotą baptystyczną,
14. wytwarzanie przedmiotów i artykułów potrzebnych dla celów kultu i praktyk religijnych poza ramami działalności gospodarczej.

Art. 10.

1. Kościół prowadzi działalność wydawniczą i kolportażową Pisma Świętego i literatury religijnej we własnych oficynach wydawniczych, zakładach poligraficznych, księgarniach i wypożyczalniach, a także działalność w zakresie produkcji, nagrywania i rozpowszechniania kaset magnetycznych, wizualnych i dźwiękowych oraz filmów o treści religijnej, dydaktycznej i wychowawczej.
2. Kościół prowadzi działalność gospodarczą wspomagającą j ego cele statutowe.

Art. 11.

1. Niedziela czyli Dzień Pański jest obchodzona w Kościele jako najdawniejszy chrześcijański dzień świąteczny.
2. Dniami świątecznymi Kościoła są także:
1. Święto Narodzenia Pańskiego,
2. Wielki Piątek jako pamiątka śmierci Jezusa Chrystusa na Krzyżu Golgoty,
3. Święto Zmartwychwstania Pańskiego,
4. Święto Wniebowstąpienia Pańskiego,
5. Święto Zesłania Ducha Świętego.
3. W dni świąteczne członkowie wspólnoty Kościoła obowiązani są uczestniczyć w nabożeństwach i powstrzymywać się od wykonywania zajęć, które nie są konieczne i które utrudniałyby oddawanie czci Bogu oraz powinni korzystać z należytego odpoczynku.
4. Wierni Kościoła powinni uzgodnić z kierownictwem zakładu pracy możliwość odpracowania dnia świątecznego nie objętego ustawowym wykazem dni wolnych od pracy. Studenci i uczniowie zgłaszają kierownictwu uczelni zamiar nieuczestniczenia w zajęciach.

Rozdział 3 Członkowie Kościoła

Art. 12.

Wszyscy członkowie Kościoła mają równe prawa.

Art. 13.

Członkowie Kościoła mają w szczególności prawo:

1. wybierać i być wybierani do organów kościelnych wszystkich stopni, obejmować urzędy kościelne w drodze wyboru według kryteriów nowotestamentowych oraz pełnić funkcje duszpasterskie i pedagogiczno-wychowawcze,
2. korzystać z działań i infrastruktury Kościoła, a zwłaszcza z:

1. nauczania Słowa Bożego i posługi duszpasterskiej,
2. instytucji kształcenia teologicznego,
3. zakładów dobroczynnych i opiekuńczych,
4. dostępu do bibliotek i informacji na tematy religijne,

1. tworzyć działające w łączności z Kościołem organizacje baptystyczne; funkcjonujące na zasadach demokratycznych, których cel ustanowienia nie sprzeciwia się zasadom wiary,
2. ubiegać się w wypadku powołania do zasadniczej służby wojskowej, do odbycia służby zastępczej, przy czym Zbory wydają zaświadczenie przedstawiające stanowisko Kościoła w sprawie służby wojskowej.

Art. 14.

Członkowie Kościoła są zobowiązani do:

1. wyznawania wiary i życia zgodnego z nauką Ewangelii,
2. krzewienia nauki biblijnej i zasad wyznania baptystycznego, zwłaszcza zwiastowania ludziom poselstwa zbawienia, a tym samym do dążenia do udoskonalania świata,
3. przyczyniania się stosownie do swoich możliwości do pomnażania dobra i do rozwoju Kościoła,
4. uczestniczenia w nabożeństwach Zboru do którego należą,
5. zaznajamiania swoich dzieci z biblijnymi prawdami wiary,
6. materialnego wspierania i do świadczenia na rzecz Kościoła w celu zapewnienia mu środków potrzebnych na wypełnianie jego zadań, a w szczególności wyposażenia go w zasoby konieczne do godziwego utrzymania duchownych i ich rodzin,
7. otaczanie właściwą opieką mienia kościelnego.

Art. 15.

Spośród członków Zborów w drodze wyborów powoływani są duchowni oraz diakoni i diakonisę. Prawo określa tryb obsady urzędów w Kościele, a także szczególne wymagania, którym powinny odpowiadać osoby powoływane na urząd kościelny.

Art. 16.

Wystąpienie ze wspólnoty Kościoła nie upoważnia do udziału w majątku kościelnych osób prawnych oraz organizacji baptystycznych.

Rozdział 4 Kościelne osoby prawne i ich organy oraz organizacje baptystyczne.

Art. 17.

1. Kościelną osobowość prawną posiadają:
1. Kościół jako całość,
2. Zbory Kościoła
3. Okręgi Kościoła,
4. seminaria i szkoły teologiczne.
2. Nie wymienione w ust. l kościelne jednostki organizacyjne mogą uzyskać osobowość prawną na wniosek Rady Kościoła w trybie określonym w Ustawie.
3. Rada Kościoła nadaje statuty kościelnym jednostkom organizacyjnym, jeżeli ich ustrój, organy, zakres kompetencji, sposób ich powoływania i reprezentacji nie są uregulowane w Prawie.

Art. 18.

1. Organami Kościoła są:
1. dla Kościoła jako całości - Krajowa Konferencja Kościoła, Rada Kościoła, Prezydium Rady Kościoła, Komisja Rewizyjna Kościoła,
2. dla Okręgów Kościoła - Rada Okręgu i Prezydium Okręgu,
3. dla Zborów Kościoła - Ogólne Zebranie Członków Zboru, Rada Zboru, Komisja Rewizyjna Zboru,
4. dla seminariów i szkół teologicznych - Prezydium i Rektor.
2. W sprawach majątkowych Kościół jako całość reprezentuje Rada Kościoła. Do składania oświadczeń woli w imieniu Kościoła uprawnieni są działający łącznie dwaj członkowie Prezydium Rady Kościoła.
3. Do składania oświadczeń woli w imieniu Okręgu Kościoła uprawnieni są działający łącznie dwaj członkowie Rady Okręgu Kościoła - w tym Przewodniczący Rady Okręgu lub jego zastępca.
4. Do składania oświadczeń woli w imieniu Zboru Kościoła uprawnieni są działający łącznie dwaj członkowie Rady Zboru Kościoła - w tym Przewodniczący Rady Zboru lub jego zastępca.
5. W sprawach majątkowych seminarium i szkołę teologiczną reprezentuje Rektor.
6. Siedzibą osoby prawnej Kościoła jest siedziba jej organu wykonawczego.
7. Rada Kościoła prowadzi Rejestr Kościelnych Osób Prawnych.

Art. 19.

Kościelne jednostki organizacyjne, a w szczególności: wydawnictwa, zakłady charytatywno-opiekuńcze, szkoły oraz placówki oświatowo-wychowawcze, nie posiadające osobowości prawnej, działają w ramach osób prawnych, które je powołały lub wskazanych uchwałą Rady Kościoła.

Art. 20.

1. Za zobowiązania kościelnych osób prawnych Kościół jako całość nie ponosi odpowiedzialności.
2. W przypadku, gdy przemawiaj ą za tym względy słuszności. Kościół jako całość może przejąć w drodze uchwały Rady Kościoła zobowiązania kościelnej osoby prawnej.

Art. 21.

1. Organizacjami baptystycznymi są organizacje założone przez grupy wierzących za aprobatą Zboru, na którego terenie organizacje te mają siedzibę, na podstawie statutu zatwierdzonego przez Zbór.
2. Zbór przydaje organizacjom, o których mowa w paragrafie poprzedzającym, opiekuna, przez którego utrzymuje z nimi łączność.
3. Działalność organizacji baptystycznych normują przepisy Ustawy i prawa o stowarzyszeniach. Uzyskują one osobowość prawną z chwilą rejestracji sądowej.

Art. 22.

1. Utworzenie, przekształcenie i zniesienie kościelnych jednostek organizacyjnych posiadających osobowość prawną wymaga powiadomienia właściwego organu administracji rządowej określonego w Ustawie.
2. Powiadomieniu podlegają także osoby sprawujące funkcje kierownicze w organach wykonawczych kościelnych osób prawnych.

Rozdział 5 Zbory Kościoła

Art. 23.

Zbór stanowią osoby wierzące, pozostające we wspólnocie Kościoła na zasadzie członkostwa.

Art. 24.

Zbór jest zorganizowaną, autonomiczną i samodzielną finansowo kościelną jednostką organizacyjną obejmującą zasięgiem działania określone terytorium i liczącą co najmniej 25 członków.

Art. 25.

1. Zbór realizuje zadania Kościoła wynikające z nakazów Pisma Świętego, zasad wiary i Prawa.
2. Zbory w szczególności:
1. sprawuj ą publiczne nabożeństwa modlitewne i ewangelizacyjne,
2. dokonują obrzędów chrztu, Wieczerzy Pańskiej, zaślubin małżeńskich, pogrzebu oraz udzielają innych posług religijnych,
3. organizują zborowe szkoły biblijne, których celem jest pogłębienie znajomości Pisma Świętego,
4. prowadzą akcje odczytowe na tematy religijne i światopoglądowe, wykłady, konferencje, zjazdy międzyzborowe, a także akcje zlecone przez Radę Kościoła lub Okręgu,
5. organizują wycieczki, kursy, wystawy oraz spotkania literackie, muzyczne i inne,
6. propagują i szerzą znajomość Pisma Świętego, między innymi poprzez środki masowego przekazu,
7. prowadzą akcje nauczania dzieci i młodzieży w przyzborowych szkołach niedzielnych, na obozach i koloniach,
8. organizują działalność misyjną,
9. prowadzą nauczanie religijne dzieci i młodzieży,
10. prowadzą działalność duszpasterską wśród osób pozbawionych wolności i zakładach karnych oraz innych zakładach zamkniętych w porozumieniu z właściwymi władzami,
11. utrzymują organizacyjną i duchową więź między Zborami w kraju i za granicą oraz dbając ich wewnętrzny ład duchowy,
12. tworzą stowarzyszenia wzajemnej pomocy,
13. prowadzą poradnictwa przedmałżeńskie i rodzinne,
14. organizują ośrodki wypoczynkowe,
15. prowadzą działalność charytatywną wśród członków, katechumenów i ich rodzin, a także wspierają w miarę możliwości wszystkie osoby potrzebujące pomocy,
16. tworzą ogniska zainteresowań we wszystkich pożytecznych dziedzinach,
17. prowadzą działalność gospodarczą, której przedmiot nie koliduje z wyznawanymi zasadami wiary.

Art. 26.

Zbór decyduje o wszystkich swoich sprawach. Ograniczenie autonomii Zboru może wynikać wyłącznie z przepisów Prawa w celu zachowania jedności Kościoła oraz zapewnienia zgodności poczynań Zboru z nauką Pisma Świętego.

Art. 27.

1. Wspólnota wierzących uzyskuje status Zboru po spełnieniu warunków określonych w Art. 24 z chwilą wpisania do Rejestru Kościelnych Osób Prawnych prowadzonego przez Radę Kościoła, zaś osobowość prawną nabywa z chwilą pisemnego powiadomienia właściwego organu administracji rządowej.
2. W trybie ust. l status Zboru Kościoła uzyskuje Zbór nie wchodzący dotąd w skład Kościoła, wyrażający wolę wstąpienia w struktury Kościoła.

Art. 28.

1. Wspólnota wierzących nie spełniająca wszystkich wymogów określonych w Art. 27 ust. l stanowi filię Zboru najbliżej położonego lub jego placówkę jeżeli liczba wierzących nie przekracza 10 osób.
2. Z chwilą spełnienia warunków do powstania Zboru, filie i placówki mogą się usamodzielnić.

Art. 29.

W jednej miejscowości może istnieć więcej niż jeden Zbór.

Art. 30.

1. Wystąpienie Zboru ze struktur Kościoła może nastąpić na mocy uchwały Ogólnego Zebrania Członków Zboru, podjętej kwalifikowaną większością co najmniej 2/3 głosów w obecności co najmniej 2/3 ogólnej liczby członków Zboru.
2. Zbór, który podjął decyzję określoną w ust. l, nie może rościć pretensji do jakiegokolwiek majątku kościelnego.

Art. 31.

1. Zbór używa pieczęci okrągłej z wizerunkiem Krzyża i napisem w otoku ?Zbór Kościoła Chrześcijan Baptystów w ...". W wypadku Filii napis zawiera dodatek ?Filia w...".
2. Pieczęć okrągłą odciska się na pismach o charakterze urzędowym.

Art. 32.

1. Członkostwo w Zborze nabywa się na mocy uchwały Ogólnego Zebrania Członków Zboru po przyjęciu chrztu wiary według wzoru apostolskiego (członkostwo pierwotne) a także wskutek:
1. przeniesienia z innego Zboru,
2. przyjęcia powrotnego,
3. przejścia ze zboru innej denominacji ewangelicznej.
2. Członkostwo w Zborze ustaje wskutek:
1. wystąpienia,
2. przeniesienia do innego Zboru,
3. skreślenia,
4. wyłączenia,
5. śmierci.
3. Skreślenie lub wyłączenie członka Zboru następuje w drodze uchwały podjętej przez Ogólne Zebranie Członków Zboru. Zbór może także zawiesić w prawach członka do czasu podjęcia ostatecznej decyzji, jeżeli ma j ą poprzedzić postępowanie wyjaśniające.
4. Od uchwały o wyłączeniu lub skreśleniu przysługuje zainteresowanym odwołanie do Rady Okręgu. Organ odwoławczy nie może zmienić zaskarżonej uchwały, a jedynie ją uchylić z przekazaniem sprawy do ponownego rozpatrzenia, wskazując dostrzeżone uchybienia zawarte w uchwale.
5. Przy ponownym rozpatrywaniu sprawy bierze udział z głosem doradczym Prezbiter Okręgu lub członek Rady Kościoła. Od ponownej uchwały odwołanie nie przysługuje.

Art. 33.

Organami Zboru są:

1. Ogólne Zebranie Członków Zboru,
2. Rada Zboru,
3. Komisja Rewizyjna Zboru.

Art. 34. Ogólne Zebranie Członków Zboru

W skład Ogólnego Zebrania Członków Zboru zwanego dalej Ogólnym Zebraniem wchodzą wszyscy członkowie Zboru, w tym jego Filii i Placówek.

Art. 35.

1. Do zakresu działania Ogólnego Zebrania w szczególności należy:
1. wybór Rady Zboru i od 3 do 5 zastępców członków Rady Zboru,
2. wybór Przewodniczącego Rady Zboru spośród członków Rady Zboru,
3. wybór duchownych Zboru oraz ich odwoływanie,
4. wybór Komisji Rewizyjnej Zboru oraz od 2 do 4 zastępców członków tej Komisji,
5. wybór delegatów na Krajową Konferencję Kościoła oraz kandydatów do naczelnych organów Kościoła,
6. wybór przedstawiciela do Rady Okręgu,
7. przyjmowanie członków Zboru oraz podejmowanie uchwał w sprawie wyłączania, skreślania i zawieszania członków Zboru,
8. tworzenie, przekształcanie i znoszenie Filii oraz Placówek Zboru,
9. powoływanie Betezdy Zboru,
10. powoływanie stałych i nadzwyczajnych Komisji Zboru,
11. uchwalanie rocznego planu prac Zboru,
12. uchwalanie budżetu Zboru,
13. uchwalanie wysokości składki członkowskiej,
14. zatwierdzanie sprawozdań rocznych i kadencyjnych przedkładanych przez Radę Zboru, Komisję Rewizyjną Zboru oraz Komisje Zboru,
15. uchwalanie absolutorium dla ustępującej Rady Zboru,
16. wypowiadanie się w sprawach należących do kompetencji Rady Zboru, jeżeli ze względu na wagę sprawy Ogólne Zebranie uzna to za potrzebne lub jeżeli sprawa zostanie przez Radę Zboru poddana pod obrady Ogólnego Zebrania,
17. udzielanie poparcia dla kandydatów do seminariów i szkół teologicznych.

Art. 36.

1. Ogólne Zebranie zwołuje Rada Zboru co najmniej dwa razy do roku.
2. Obrady Ogólnego Zebrania otwiera Przewodniczący Rady Zboru w obecności co najmniej połowy ogólnej liczby członków Zboru i kieruje nimi do czasu wyboru rzewodniczącego obrad.
3. Ogólne Zebranie obraduje według ustalonego przez siebie regulaminu obrad, obejmującego zasady zwołania, organizacji, przebiegu obrad i wyboru do organów Zboru oraz delegatów na Krajową Konferencję Kościoła i do Rady Okręgu.
4. Krajowa Konferencja Kościoła może uchwalić regulamin obejmujący tryb postępowania w sprawach określonych w ust. 3, obowiązujący Zbór po przyjęciu przez Ogólne Zebranie.

Art. 37.

1. Ogólne Zebranie podejmuje uchwały w obecności co najmniej połowy ogólnej liczby członków Zboru bezwzględną większością głosów (50% plus jeden), jeżeli Prawo nie stanowi inaczej w odniesieniu do poszczególnych kategorii spraw.
2. W razie równego rozłożenia głosów decyduje głos przewodniczącego obrad.
3. W sprawach dotyczących majątku nieruchomego Zboru wymagana jest kwalifikowana większość dwóch trzecich głosów.
4. Uchwały w sprawie wyborów zapadają w głosowaniu tajnym. Na żądanie większości obecnych w głosowaniu tajnym podejmuje się także uchwały w każdej sprawie objętej żądaniem.

Art. 38. Rada Zboru

Rada Zboru jest organem wykonawczym Zboru.

Art. 39.

1. Radę Zboru tworzą:
1. Przewodniczący Zboru,
2. duchowni Zboru,
3. od 3 do 15 członków Zboru wybranych przez Ogólne Zebranie.
2. W posiedzeniach Rady Zboru może brać udział z głosem doradczym przedstawiciel Rady Okręgu lub Rady Kościoła.

Art. 40.

1. Członkami Rady Zboru mogą być osoby, które:
1. ukończyły 21 lat,
2. posiadają pełną zdolność do czynności prawnych,
3. od co najmniej 3 lat są członkami Kościoła oraz odznaczają się wysokimi walorami duchowo-moralnymi (Dz 6:3 i l Tm 3:8-13)
2. Od zasady wyrażonej w ust. l można odstąpić jedynie w zakresie pkt. l w odniesieniu do połowy składu Rady Zboru.
3. Wyjątek określony w ust. 2 nie odnosi się do Przewodniczącego Rady Zboru.

Art. 41.

1. Przewodniczącym Rady Zboru jest Przewodniczący Zboru wybierany spośród członków Rady Zboru przez Ogólne Zebranie.
2. Rada Zboru wybiera spośród siebie Zastępcę Przewodniczącego, Sekretarza i Skarbnika.

Art. 42.

Do zadań Rady Zboru należy w szczególności:

1. wykonywanie uchwał Ogólnego Zebrania,
2. reprezentowanie Zboru na zewnątrz,
3. rozpatrywanie i załatwianie istotnych spraw bieżących,
4. udzielanie upoważnienia do działania w imieniu Rady,
5. nadzór nad administracją, rachunkowością i działalnością kościelnych jednostek organizacyjnych usytuowanych w ramach Zboru,
6. dbałość o duchowy rozwój Zboru i Kościoła,
7. przygotowanie projektu budżetu oraz planu finansowego Zboru i przedkładanie go Ogólnemu Zebraniu w celu podjęcia stosownej uchwały,
8. utrzymanie zasobów majątku trwałego: obiektów sakralnych i kościelnych oraz troska o jego należyte wykorzystanie i zabezpieczenie,
9. podejmowanie działań mających na celu przywrócenie kościelnym osobom prawnym własności upaństwowionych nieruchomości kościelnych,
10. rozpatrywanie przyczyn rozkładu małżeństwa członków Zboru i podejmowanie działań mediacyjnych mających na celu utrzymanie małżeństwa,
11. przyjmowanie zapisów, darowizn, spadków oraz ofiar na rzecz Zboru,
12. sprawowanie duchowej opieki nad katechumenami, potomkami członków Zboru oraz troska o zgodność postawy młodzieży zborowej z duchem moralności chrześcijańskiej i zasadami współżycia społecznego w celu przygotowania j ej do prawego życia,
13. wspieranie młodzieży okazującej zainteresowanie i predyspozycje do pracy duszpasterskiej oraz kierowanie jej do szkół i seminariów teologicznych,
14. wydawanie na wniosek członka Kościoła powołanego do odbycia zasadniczej służby wojskowej zaświadczenia dla Komisji Poborowej przedstawiające stanowisko Kościoła w sprawie służby wojskowej,
15. zapewnianie obsady urzędów duchownych w Zborze,
16. spisywanie wokacji z duchownymi Zboru,
17. współdziałanie z duchownymi Zboru i wspomaganie ich w pracy duszpasterskiej, ewangelizacyjnej i misyjnej,
18. troska o chorych i ubogich członków Zboru,
19. zapewnienie środków koniecznych dla utrzymania duchownych Zboru i ich rodzin i zapewnienie im mieszkania,
20. prowadzenie księgi Zboru i kroniki Zboru za pośrednictwem wyznaczonych członków Zboru.

Art. 43.

1. Kadencja Rady Zboru trwa dwa lub cztery lata, stosownie do uchwały Ogólnego Zebrania.
2. Rada Zboru obraduje co najmniej jeden raz w kwartale.
3. Uchwały Rady Zboru zapadają zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy jej składu, w tej liczbie Przewodniczącego, którego głos decyduje w razie równego rozłożenia głosów.

Art. 44. Komisja Rewizyjna Zboru

1. Komisja Rewizyjna Zboru składa się od 3 do 5 członków wybranych przez Ogólne Zebranie Członków Zboru spośród członków Zboru.
2. Komisja wybiera ze swego składu Przewodniczącego i Sekretarza.
3. Członek Komisji Rewizyjnej Zboru nie może być jednocześnie członkiem innego organu Zboru a także pracownikiem Zboru na odpowiedzialnym stanowisku.

Art. 45.

Do zakresu działania Komisji Rewizyjnej Zboru należy:

1. kontrola finansowej i gospodarczej działalności Rady Zboru i jej zgodności z uchwałami Ogólnego Zebrania oraz Prawem,
2. kontrola w zakresie określonym w punkcie l w odniesieniu do innych jednostek działających w obrębie Zboru,
3. opracowanie sprawozdania ze swej działalności i przedstawianie go na sprawozdawczo-wyborczym Ogólnym Zebraniu Członków Zboru z wnioskiem co do absolutorium dla ustępującej Rady Zboru.

Art. 46.

1. Kadencja Komisji Rewizyjnej Zboru trwa dwa lub cztery lata stosownie do uchwały Ogólnego Zebrania i pokrywa się z kadencją Rady Zboru.
2. Posiedzenie Komisji Rewizyjnej Zboru zwołuje jej Przewodniczący w miarę potrzeby, a obowiązkowo przed każdym sprawozdawczym posiedzeniem Ogólnego Zebrania Członków Zboru.
3. Komisja podejmuje uchwały zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy jej członków. W razie równego rozkładu głosów decyduje głos Przewodniczącego.

Art. 47.

1. Komisja Rewizyjna Zboru dokonuje czynności kontrolnych z własnej inicjatywy, a także na wniosek Przewodniczącego Zboru, Rady Zboru lub co najmniej 10 członków Zboru.
2. Jeżeli kontrola następuje na wniosek członków Zboru, sprawozdanie z kontroli Komisja składa na najbliższym posiedzeniu Ogólnego Zebrania Członków Zboru.
3. Kontrolę przeprowadza się także na zlecenie Rady Okręgu lub Rady Kościoła.

Art. 48.

1. Przewodniczący Komisji Rewizyjnej Zboru informuje Radę Zboru o wynikach przeprowadzonych kontroli i ma prawo uczestniczenia w posiedzeniach Rady z głosem doradczym.
2. O stwierdzonych uchybieniach Przewodniczący Komisji informuje niezwłocznie Przewodniczącego Zboru.

Art. 49.

1. Tryb działania Komisji Rewizyjnej Zboru określa regulamin uchwalony przez Ogólne Zebranie.
2. Krajowa Konferencja Kościoła może uchwalić regulamin ramowy, który obowiązuje po przyjęciu przez Ogólne Zebranie.

Art. 50.

Okręg Kościoła jest kościelną jednostką organizacyjną, powołaną do realizacji zadań Kościoła na wskazanym terenie, szczególnie zaś tych, które wykraczają poza możliwości pojedynczego Zboru.

Art. 51.

Okręgi ustanawia Rada Kościoła, określając ich siedzibę oraz zasięg terytorialny.

Art. 52.

Okręgi Kościoła obejmują zakresem działania wszystkie znajdujące się na ich terenie Zbory, inne kościelne jednostki organizacyjne oraz organizacje baptystyczne.

Art. 53.

Rada Okręgu używa pieczęci okrągłej z wizerunkiem Krzyża i napisem w otoku ?Kościół Chrześcijan Baptystów w RP. Rada Okręgu w...."

Art. 54.

Organami Okręgu Kościoła są:

1. Rada Okręgu,
2. Prezydium Rady Okręgu.

Art. 55. Rada Okręgu

1. Radę Okręgu stanowią:
1. duchowni Zborów,
2. po jednym przedstawicielu Zborów wchodzących w skład Okręgu,
3. po jednym przedstawicielu działających na terenie Okręgu kościelnych jednostek organizacyjnych oraz organizacji baptystycznych.
2. W pracach Rady Okręgu uczestniczyć mogą z głosem doradczym emerytowani duchowni.

Art. 56.

Do zakresu działania Rady Okręgu w szczególności należy:

1. podejmowanie uchwał w sprawach dotyczących realizacji misji Kościoła na terenie Okręgu, a w szczególności pozazborowych inwestycji sakralnych lub kościelnych,
2. powołanie Betezdy Okręgu oraz podejmowanie przedsięwzięć międzyzborowych, także o charakterze gospodarczym,
3. reprezentowanie wobec władz rządowych i samorządowych interesów Zborów i innych kościelnych jednostek organizacyjnych,
4. występowanie z inicjatywami dotyczącymi spraw jednostek organizacyjnych reprezentowanych w Radzie Okręgu,
5. wykonywanie zadań powierzonych przez Radę Kościoła,
6. udzielanie Radzie Kościoła okresowych informacji o stanie spraw Kościoła na terenie Okręgu,
7. podejmowanie działań interwencyjnych w sprawach konfliktowych pomiędzy Zborami, a także pomiędzy Zborem a duchownym, przekazując je w przypadku nieuzyskania zadowalającego rezultatu Radzie Kościoła do decyzji,
8. realizacja działań Kościoła w terenie przekraczających możliwości pojedynczych Zborów.

Art. 57.

1. Kadencja Rady Okręgu trwa 4 lata.
2. Prezbiter Okręgu zwołuje posiedzenia Rady Okręgu co najmniej dwa razy do roku.
3. Uchwały Rady Okręgu zapadają zwykłą większością głosów przy obecności co najmniej połowy jej składu. W razie równego rozłożenia głosów decyduje głos Prezbitera Okręgu.

Art. 58.

1. Działalność Rady Okręgu finansowana jest:
1. ze składek wnoszonych przez Zbory i inne kościelne jednostki organizacyjne oraz organizacje baptystyczne,
2. z dotacji osób fizycznych, osób prawnych i innych podmiotów,
3. z dochodów z własnej działalności gospodarczej.
2. Rada Okręgu wspiera z własnych środków finansowych działania charytatywne Kościoła oraz inne jego zadania podejmując w tej sprawie stosowne uchwały.
3. Rada Kościoła może wskazywać cele, na które powinny być przeznaczane fundusze Rady Okręgu.

Art. 59.

Obsługę kancelaryjną Rady sprawuje Zbór Prezbitera Okręgu.

Art. 60.

1. Działalność Rady Okręgu podlega kontroli Komisji Rewizyjnej Kościoła w zakresie zgodności jej działalności z uchwałami Rady Okręgu i normami Prawa.
2. Komisja Rewizyjna Kościoła składa sprawozdanie z kontroli Radzie Kościoła. Wnioski pokontrolne Rada Kościoła przedstawia Radzie Okręgu.

Art.61. Prezydium Rady Okręgu

1. Prezydium Rady Okręgu składa się z Przewodniczącego Rady Okręgu, Zastępcy Przewodniczącego Rady Okręgu, Sekretarza i Skarbnika.
2. Na czele Prezydium Rady Okręgu stoi Prezbiter Okręgu wybrany spośród członków Rady Okręgu przez Radę, który jednocześnie pełni funkcję Przewodniczącego Rady Okręgu.

Art. 62.

Do zakresu działania Prezydium Rady Okręgu należy:

1. wykonywanie uchwał Rady Okręgu,
2. reprezentowanie Okręgu na zewnątrz,
3. zarządzanie majątkiem Okręgu.

Art. 63.

Posiedzenia Prezydium Rady Okręgu zwołuje Prezbiter Okręgu nie rzadziej niż 2 razy do roku.

Rozdział 6 Naczelne organy Kościoła
Art. 64.

Organami Kościoła jako całości są:

1. Krajowa Konferencja Kościoła,
2. Rada Kościoła,
3. Prezydium Rady Kościoła,
4. Komisja Rewizyjna Kościoła.

Art. 65. Krajowa Konferencja Kościoła

Krajowa Konferencja Kościoła zwana dalej Konferencją Kościoła jest najwyższym organem Kościoła.

Art. 66.

Krajową Konferencję Kościoła stanowią:

1. delegaci Zborów wybrani przez Ogólne Zebranie Członków Zboru,
2. członkowie Rady Kościoła,
3. członkowie Komisji Rewizyjnej Kościoła,
4. Prezbiterzy Okręgów,
5. byli Przewodniczący Rady Kościoła,
6. Przewodniczący Komisji przy Radzie Kościoła,
7. Rektorzy seminariów i szkół teologicznych Kościoła, jeżeli są członkami Kościoła.

Art. 67.

1. Delegatami na Kraj ową Konferencję Kościoła mogą być osoby, które ukończyły 25 lat i są co najmniej od 5 lat członkami Zborów Kościoła.
2. Delegatów na Krajową Konferencję Kościoła wybiera Ogólne Zebranie Członków Zboru w stosunku l delegat na 50 członków. Wybór kolejnego delegata przysługuje, jeżeli nadwyżka ponad wielokrotność wynosi co najmniej 25 osób.
3. Ogólne Zebranie Członków Zboru może w każdej chwili pozbawić delegata mandatu, wybierając jednocześnie w jego miejsce inną osobę.
4. Ust. 3 ma odpowiednie zastosowanie w razie trwałej przeszkody w sprawowaniu mandatu.

Art. 68.

1. Do zakresu działania Krajowej Konferencji Kościoła w szczególności należy:
1. decydowanie w sprawach wynikających z norm Ustawy i Prawa,
2. wybór Rady Kościoła w liczbie 7 osób oraz 3 zastępców członków Rady Kościoła,
3. wybór Prezbitera Kościoła spośród członków Rady Kościoła,
4. wybór Komisji Rewizyjnej Kościoła w liczbie 5 osób oraz 2 zastępców członków,
5. rozpatrywanie i zatwierdzanie sprawozdań z działalności naczelnych organów Kościoła oraz podejmowanie decyzji co do absolutorium dla ustępującej Rady Kościoła na wniosek Komisji Rewizyjnej Kościoła,
6. uchwalanie Prawa Wewnętrznego Kościoła,
7. zmiana nazwy Kościoła, jego jednostek organizacyjnych i organów,
8. dokonywanie wykładni norm Prawa Wewnętrznego na wniosek Rady Kościoła, Komisji Rewizyjnej Kościoła lub co najmniej jednej trzeciej ogólnej liczby Zborów lub Okręgów,
9. uchwalanie regulaminów i przewidzianych przez Prawo statutów,
10. podejmowanie uchwał w podstawowych dla Kościoła sprawach, a w szczególności w kwestii:
1. kierunków działania organów Kościoła,
2. zachowania czystości nauki, życia religijnego, moralnego, społecznego i kulturalnego Kościoła,
3. realizacji praw i celów Kościoła w sferze duchowej i materialnej,
4. współdziałania z innymi Kościołami, uniami Kościołów i innych związków wyznaniowych, zwłaszcza zaś ewangelicznymi,
5. przynależności do krajowych, zagranicznych lub międzynarodowych organizacji kościelnych lub świeckich o charakterze ekumenicznym,
6. decydowania w sprawach przedstawionych przez Radę Kościoła ze względu na szczególną wagę problemu.
2. Uchwały w sprawach wymienionych w pkt. 6-8 zapadają większością trzech czwartych głosów w obecności co najmniej połowy ogólnej liczby delegatów.

Art. 69.

1. Krajowa Konferencja Kościoła zwoływana jest przez Radę Kościoła co cztery lata.
2. Zasady zwoływania, organizacji i przebiegu obrad Konferencji Kościoła oraz wyborów do naczelnych organów Kościoła określa regulamin uchwalony przez Konferencję Kościoła.
3. Nadzwyczajną Konferencję Kościoła zwołuje się:
1. na żądanie Komisji Rewizyjnej Kościoła wyrażone w jednomyślnej uchwale,
2. na żądanie Rady Kościoła,
3. na żądanie co najmniej 10 Zborów.
4. Rada Kościoła zwołuje nadzwyczajną Konferencję Kościoła w ciągu 60 dni od zgłoszenia uprawnionego żądania.
5. Nadzwyczajnej Konferencji Kościoła nie zwołuje się, jeżeli do terminu zwyczajnej Konferencji lub Międzykonferencyjnego Zjazdu Delegatów pozostaje nie więcej niż 3 miesiące.

Art. 70.

1. Krajowa Konferencja Kościoła obraduje na sesjach plenarnych, jeżeli porządek obrad nie przewiduje innego trybu obrad.
2. Jeżeli część obrad Krajowej Konferencji odbywa się w wyspecjalizowanych grupach, ich przewodniczący przedstawiają wyniki tych obrad na posiedzeniu plenarnym.

Art. 71.

1. W połowie kadencji Rada Kościoła zwołuje Międzykonferencyjny Zjazd Delegatów.
2. W Międzykonferencyjnym Zjeździe Delegatów biorą udział osoby wymienione w Art. 66 Prawa.
3. Do Międzykonferencyjnego Zjazdu Delegatów stosuje się przepisy odnoszące się do Krajowej Konferencji Kościoła.

Art. 72.

1. W sprawach zastrzeżonych dla kompetencji Krajowej Konferencji Kościoła wymagających podjęcia nie cierpiącej zwłoki uchwały, gdy zwołanie Nadzwyczajnej Konferencji Kościoła natrafiałoby na poważne trudności. Rada Kościoła może rozpisać referendum.
2. Referendum polega na pisemnej odpowiedzi na postawione przez Radę Kościoła pytania.
3. W referendum biorą udział delegaci na Kraj ową Konferencję Kościoła.
4. Wyniki referendum uważa się za wiążące, jeżeli co najmniej połowa uprawnionych weźmie w nim udział, a stanowisko zgodne z zaprojektowaną w zapytaniu uchwałą podejmie zwykła ich większość.

Art. 73. Rada KościołaRada Kościoła jest naczelnym organem wykonawczym Kościoła.

Art. 74.

1. Rada Kościoła składa się z 7 członków w tym Prezbitera Kościoła - Przewodniczącego Rady Kościoła, wybranych przez Krajową Konferencję Kościoła. Szczegółowe zasady wyboru członków Rady Kościoła określa uchwała, o którejmowa w Art. 69 ust. 2.
2. Prezbiter Kościoła - Przewodniczący Rady Kościoła jest wybierany przez Krajową Konferencję Kościoła spośród członków Rady Kościoła. Szczegółowe zasady jego wyboru określa uchwała, o której mowa w ust. l.
3. Rada Kościoła wybiera ze swego składu Zastępcę Przewodniczącego Rady Kościoła, Sekretarza i Skarbnika.
4. W posiedzeniach Rady Kościoła mogą brać udział z głosem doradczym Prezbiterzy Okręgów, Przewodniczący Komisji Rewizyjnej Kościoła oraz zaproszeni przez Prezydium Rady Kościoła przedstawiciele kościelnych jednostek organizacyjnych, których dotyczy przedmiot obrad.
5. Rada Kościoła może powołać w razie potrzeby rzeczoznawców.
6. Rada Kościoła używa pieczęci okrągłej z wizerunkiem Krzyża i napisem w otoku ?Kościół Chrześcijan Baptystów w RP - Rada Kościoła - Warszawa".
7. Siedzibą Rady Kościoła jest m.st. Warszawa.

Art. 75.

1. Do zakresu działania Rady Kościoła należy w szczególności:
1. wykonywanie uchwał Krajowej Konferencji Kościoła oraz składanie Krajowej Konferencji Kościoła sprawozdań z ich wykonania,
2. składanie Krajowej Konferencji Kościoła i Międzykonferencyjnemu Zjazdowi Delegatów sprawozdań z działalności Kościoła w okresach pomiędzy ich posiedzeniami,
3. kierowanie bieżącą działalnością Kościoła jako całości,
4. reprezentowanie Kościoła jako całości,
5. nadzór nad działalnością Prezydium Rady,
6. zwoływanie zwyczajnej i nadzwyczajnej Krajowej Konferencji Kościoła,
7. powoływanie i odwoływanie Komitetu Organizacyjnego Krajowej Konferencji Kościoła,
8. powoływanie Komisji Problemowych,
9. obrót i zarządzanie majątkiem Kościoła jako całości,
10. przyjmowanie spadków, zapisów i darowizn uczynionych na rzecz Kościoła jako całości,
11. powoływanie do życia Fundacji, których założycielem jest Kościół jako całość,
12. nadzór nad postępowaniami w sprawach majątkowych regulowanych przez Rozdział 5 Ustawy,
13. uchwalanie budżetu Rady i określanie udziału poszczególnych Zborów i innych kościelnych jednostek organizacyjnych w pokrywaniu jej wydatków budżetowych,
14. pomoc Zborom w organizowaniu opieki duszpasterskiej,
15. kierowanie absolwentów seminariów i innych uczelni teologicznych do Zborów w celu odbycia wikariatu,
16. zatwierdzanie, odwoływanie i zawieszanie duchownych w czynnościach,
17. rozstrzyganie sporów pomiędzy Zborami, a także pomiędzy Zborami a osobami pełniącymi urzędy w Kościele w przypadkach określonych w Art. 56 ust. 7, także gdy stroną jest Przewodniczący Rady Okręgu lub członek Rady Kościoła. Zainteresowany członek Rady Kościoła jest wyłączony od udziału w podejmowaniu decyzji dotyczącej jego osoby,
18. powoływanie seminariów, szkół teologicznych i innych szkół ogólnokościelnych, powoływanie ich Rektorów i nadawanie im Statutów,
19. powoływanie kościelnych jednostek organizacyjnych o charakterze ogólnokościelnym i nadawanie im Statutów,
20. decydowanie w sprawach zbycia lub obciążenia nieruchomości kościelnych, chyba że Prawo stanowi w poszczególnych przypadkach inaczej,
21. uchwalanie regulaminów działania organizacji charytatywnych, w tym Betezd,
22. podejmowanie decyzji w sprawach przypisanych Prawem do kompetencji Rady Kościoła.
2. Rada Kościoła może przekazać niektóre swoje uprawnienia Radom Okręgów.

Art. 76.

1. Członkiem Rady Kościoła może zostać osoba będąca członkiem Zborów Kościoła co najmniej od 10 lat i sprawująca co najmniej 7 lat funkcje w organach Zboru, Okręgu lub Kościoła.
2. W przypadku wakatu na stanowisku członka Rady Kościoła opróżnione miejsce zajmują zastępcy członków w kolejności według ilości uzyskanych podczas wyboru głosów.

Art. 77.

1. Prezbiterem Kościoła - Przewodniczącym Rady Kościoła może być osoba spełniająca wymogi Art. 76 ust. l.
2. Kadencja Prezbitera Kościoła - Przewodniczącego Rady Kościoła jest tożsama z kadencją Rady Kościoła i trwa 4 lata.
3. Prezbiter Kościoła - Przewodniczący Rady Kościoła może sprawować swą funkcję przez dwie kadencje.
4. W drodze wyjątku Krajowa Konferencja Kościoła może odstąpić od normy ust. 3 w odniesieniu do trzeciej kolejnej kadencji, jedynie w przypadku, gdy przemawia za tym ważny wzgląd na dobro Kościoła.
5. Stwierdzenie okoliczności, o których mowa w ust. 4 wymaga odrębnej uchwały.
6. W razie trwałej przeszkody w sprawowaniu funkcji przez Prezbitera Kościoła - Przewodniczącego Rady Kościoła, Rada Kościoła powierza jego obowiązki jednemu z członków Rady Kościoła.
7. W wypadkach określonych w ustępie poprzedzającym, wyboru Prezbitera Kościoła - Przewodniczącego Rady Kościoła dokonuje się na najbliższej Krajowej Konferencji Kościoła. Wyboru nie przeprowadza się, jeżeli do upływu kadencji pozostaje mniej niż 12 miesięcy.
8. Tryb wyboru członków naczelnych organów Kościoła określa regulamin, o którym mowa w Art. 69 ust. 2.

Art. 78.

1. Rada Kościoła obraduje nie rzadziej niż jeden raz w kwartale.
2. Uchwały Rady Kościoła zapadają zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy ogólnej liczby jej członków.
3. W razie równego rozkładu głosów decyduje głos Przewodniczącego.

Art. 79. Prezydium Rady Kościoła

Prezydium Rady Kościoła tworzą Prezbiter Kościoła - Przewodniczący Rady Kościoła, Zastępca Przewodniczącego Rady Kościoła, Sekretarz i Skarbnik.

Art. 80.

1. Prezydium Rady Kościoła wykonuje kompetencje Rady Kościoła w okresie pomiędzy posiedzeniami Rady Kościoła z wyjątkiem uprawnień określonych w Art. 75 pkt. 5,13,16,22.
2. Prezydium Rady Kościoła składa Radzie Kościoła sprawozdanie ze swej działalności prowadzonej w okresie pomiędzy posiedzeniami Rady.

Art. 81.

1. Posiedzenia Rady Kościoła i Prezydium Rady Kościoła zwołuje Prezbiter Kościoła - Przewodniczący Rady Kościoła lub Zastępca Przewodniczącego.
2. Posiedzenia Prezydium Rady Kościoła odbywają się co najmniej raz w miesiącu.
3. Do posiedzeń Prezydium Rady Kościoła przepis Art. 74 ust. 5 stosuje się odpowiednio.

Art. 82. Komisja Rewizyjna Kościoła.

1. Komisja Rewizyjna Kościoła sprawuje kontrolę finansową działalności Rady Kościoła i Rad Okręgów oraz kontrolę zgodności działań Rady Kościoła z Prawem oraz z uchwałami Krajowej Konferencji Kościoła, a także bada prawomocność referendum.
2. Komisja może z własnej inicjatywy przeprowadzić kontrolę działalności każdej kościelnej jednostki organizacyjnej, której zakres działania obejmuje teren większy niż terytorium działania Zboru.

Art. 83.

1. Komisja Rewizyjna Kościoła składa się z 5 członków wybranych przez Krajową Konferencję Kościoła spośród członków Kościoła posiadających co najmniej 10-letni staż członkowski w Zborach Kościoła oraz sprawujących co najmniej 7 lat funkcje w Zborze, Okręgu lub organach Kościoła. Szczegółowe zasady wyboru członków Komisji Rewizyjnej Kościoła określa uchwała, o której mowa w Art. 69 ust. 2.
2. Członkowie Komisji wybierają spośród siebie Przewodniczącego, Zastępcę Przewodniczącego i Sekretarza.

Art. 84.

1. Przewodniczący Komisji Rewizyjnej Kościoła lub delegowany przez niego przedstawiciel informuje Radę Kościoła o wynikach przeprowadzonej kontroli oraz ma prawo uczestniczenia w posiedzeniach Rady Kościoła i Prezydium Rady Kościoła.
2. Komisja przedstawia Krajowej Konferencji Kościoła sprawozdanie ze swojej działalności, a w szczególności wyniki przeprowadzonych kontroli co do zgodności z Prawem oraz prawem krajowym finansowej i gospodarczej działalności Rady Kościoła, informuje o wykonaniu uchwał Krajowej Konferencji Kościoła oraz przedkłada wniosek w sprawie absolutorium dla ustępującej Rady Kościoła.

Art. 85.

Kadencja Komisji Rewizyjnej Kościoła jest równa kadencji Rady Kościoła i trwa cztery lata.

Art. 86.

Posiedzenie Komisji Rewizyjnej Kościoła zwołuje jej Przewodniczący w miarę potrzeby, nie rzadziej jednak niż dwa razy w roku.

Art. 87.

Szczegółowe zasady działania Komisji Rewizyjnej Kościoła określa regulamin uchwalony przez Kraj ową Konferencję Kościoła.

Rozdział 7 Urzędy w Kościele

Art. 88

Duchownymi Kościoła są prezbiterzy, kaznodzieje, misjonarze i wikariusze.

Art. 89.

Diakon i diakonisa sprawuje posługi religijne a zwłaszcza:

1. prace o charakterze charytatywnym, pieczę nad chorymi, sierotami, wdowami i osobami niepełnosprawnymi,
2. niektóre obrzędy, których wykonywanie jest powierzone przez Zbór,
3. usługi pomocnicze przy duchownych Zboru.

Art. 90.

1. Duchownych, diakonów i diakonisę powołuje oraz odwołuje Zbór w drodze uchwały większością 2/3 głosów przy obecności co najmniej 50% ogólnej liczby członków Zboru.
2. Zbory zgłaszają wybór duchownych w ciągu 14 dni do Rady Kościoła, która może wyrazić sprzeciw z pisemnym uzasadnieniem w ciągu 30 dni od daty otrzymania zawiadomienia o wyborze.
3. Brak sprzeciwu w terminie określonym w ust. 2 oznacza akceptację wyboru.

Art. 91.

1. Duchowny powinien reprezentować wysokie kwalifikacje moralne, dając rękojmię prawidłowego wykonywania zadań duszpasterskich, także ze względu na dogłębną znajomość Pisma Świętego.
2. Duchownym ordynowanym może zostać członek Kościoła po ukończeniu 25 lat z co najmniej 6-letnim członkostwem w Zborach Kościoła.
3. Duchowny ordynowany nosi tytuł pastora.

Art. 92.

1. Prezbiter jest duchownym ordynowanym mającym ukończone wyższe studia teologiczne lub studia w seminarium teologicznym Kościoła, upoważnionym do wykonywania wszystkich obrzędów kościelnych.
2. Wprowadzenia w urząd prezbitera dokonuje w porozumieniu z Radą Kościoła prezbiter - członek Rady Kościoła, w asyście co najmniej dwóch innych prezbiterów.

Art. 93.

1. Kaznodzieja jest duchownym ordynowanym, powołanym do zwiastowania Słowa Bożego w Zborach.
2. Zbór może powierzyć kaznodziei spełnianie obrzędów kościelnych, do których sprawowania powołany jest prezbiter.
3. Po trzech latach pracy w Zborze, kaznodzieja podlega na wniosek Zboru wprowadzeniu w urząd prezbitera, chyba że stoją temu na przeszkodzie istotne powody, zwłaszcza utrata rękojmi, o której mowa w Art. 91 ust. l.
4. Ordynacji na urząd kaznodziei dokonuje dwóch prezbiterów.

Art. 94.

1. Misjonarz jest duchownym pełniącym inne poza pastorskimi funkcje w Kościele.
2. Wprowadzenia w obowiązki misjonarza dokonuje prezbiter w asyście Rady Zboru, powołującego misjonarza do służby.
3. Rada Kościoła może powołać misjonarza z własnej inicjatywy, dokonując wprowadzenia go w obowiązki.

Art. 95.

1. Odwołanie duchownego ze sprawowanego urzędu może nastąpić z ważnych powodów, zwłaszcza gdy nastąpiło uchybienie wymogom przewidzianym w Art. 91 ust. l lub gdy głosi nauki sprzeczne z Pismem Świętym i przyjętymi w Kościele zasadami wiary.
2. Odwołanie może także nastąpić z powodu długotrwałej przeszkody w sprawowaniu zadań duszpasterskich.
3. Odwołanie może nastąpić także na mocy uchwały Rady Kościoła.
4. Od uchwał Ogólnego Zebrania o odwołaniu duchownego przysługuje odwołanie.
5. Od uchwały podjętej w trybie ust. 3 odwołanie nie przysługuje.

Art. 96.

1. Duchowny korzysta z jednomiesięcznego urlopu wypoczynkowego po roku pracy w Zborze z zachowaniem prawa do uposażenia, jeżeli takowe było mu przyznane.
2. Zbór powinien zapewnić zastępstwo na czas urlopu duchownego.

Art. 97.

1. Z ukończeniem 70 roku życia duchowny przechodzi w stan spoczynku.
2. Za zgodą Zboru duchowny może dalej sprawować funkcje duszpasterskie, nie dłużej jednak niż przez dalsze pięć lat.

Art. 98.

1. Rada Kościoła może ustanowić duszpasterstwa specjalne.
2. Duszpasterstwa specjalne obejmuj ą swój ą opieką:
1. dzieci i młodzież przebywającą w zakładach poprawczych, wychowawczych i opiekuńczych,
2. osoby przebywające w szpitalach i innych zamkniętych zakładach opieki zdrowotnej,
3. osoby pozbawione wolności, przebywające w aresztach śledczych i zakładach karnych.
3. Funkcje duszpasterskie w określonych w ustępie poprzedzającym zakładach sprawują wyznaczeni duchowni w porozumieniu z kierownictwem tych zakładów.

Art. 99.

1. Rada Kościoła sprawuje nadzór nad doborem i przysposobieniem wierzących do pracy duszpasterskiej.
2. Przygotowanie do służby duszpasterskiej stanowi ukończenie uznanej przez Kościół wyższej uczelni teologicznej w kraju bądź za granicą lub seminarium teologicznego Kościoła oraz odbycie obowiązkowego wikariatu według zasad ustalonych przez Radę Kościoła.

Art. 100.

1. Seminaria, szkoły teologiczne i inne uczelnie ogólnokościelne przygotowują wiernych Kościoła do wypełniania misji Kościoła.
2. Instytucje, o których mowa w ust. l tworzy, przekształca i znosi Rada Kościoła. Rada Kościoła nadaje im statuty określające w szczególności sposób powoływania i odwoływania ich władz.

Rozdział 8 Ubezpieczenie społeczne i wzajemne duchownych

Art. 101.

1. Duchowni podlegają ubezpieczeniu społecznemu w trybie i na zasadach określonych w prawie krajowym.
2. Rada Kościoła może utworzyć Kościelny Fundusz Ubezpieczeń Osób Duchownych działający niezależnie od państwowego systemu ubezpieczeniowego.
3. Działalność Funduszu nie stanowi działalności gospodarczej.
4. Rada Kościoła ustala statut Funduszu, zasady jego finansowania, wysokość składek oraz zasady wypłaty świadczeń.
5. Fundusz działa przy Radzie Kościoła.

Rozdział 9 Budownictwo sakralne i kościelne. Cmentarze

Art. 102.

1. Inwestycje sakralne i kościelne realizuje Kościół lub jego osoby prawne.
2. Budowa, przebudowa i odbudowa obiektów sakralnych i kościelnych dokonywanych przez kościelne osoby prawne wymaga zgody Rady Kościoła.
3. Wymienione w ustępie poprzedzającym inwestycje mogą być prowadzone wyłącznie na nieruchomościach stanowiących własność inwestora lub oddanych mu w użytkowanie wieczyste.

Art. 103.

1. Finansowanie inwestycji następuje ze środków przewidzianych na ten cel przed przystąpieniem do realizacji.
2. Inwestor może uzyskać subsydia rządowe lub samorządowe na odbudowę i utrzymanie obiektów stanowiących dobra kultury materialnej.

Art. 104.

1. Posiadanie, zarządzanie oraz zakładanie i poszerzanie cmentarzy grzebalnych należy do Zboru. Przepisy prawa krajowego o cmentarzach i chowaniu zmarłych stosuje się także w sprawach cmentarzy kościelnych.
2. Cmentarze są instytucjami kościelnymi.

Art. 105.

1. Utrzymanie cmentarzy należy do Zborów, które nimi zarządzają, pobierają opłaty za pochówek, użycie grobu i postawienie pomnika.
2. Ponowne pochowanie zwłok na tym samym miejscu może nastąpić po upływie 20 lat, chyba, że opłata za grób zostanie wniesiona na dalszy okres.
3. Opłaty, o których mowa w ustępach poprzedzających, ustalają Zbory.

Rozdział 10

Sprawy majątkowe Kościoła

Art. 106.

1. Mienie Kościoła stanowią nieruchomości, ruchomości, środki pieniężne i papiery wartościowe.
2. Kościół może posiadać, nabywać i zbywać mienie oraz prawa majątkowe dla realizacji swoich celów.

Art. 107.

1. Wszyscy członkowie wspólnoty Kościoła winni otaczać jego mienie troską właściwą dobremu gospodarzowi, a organy Kościoła i kościelnych osób prawnych są odpowiedzialne wobec Kościoła za należyte sprawowanie nadzoru nad mieniem pozostającym w ich dyspozycji.
2. W zarządzaniu mieniem obowiązuje szczególna skrupulatność oraz prowadzenie dokumentacji umożliwiającej odpowiednim organom kontrolę mienia.

Art. 108.

1. Podmiotem prawa własności nieruchomości jest Kościół. Inne kościelne osoby prawne mogą być podmiotami własności nieruchomości w przypadkach określonych w Prawie.
2. Prawo obrotu mieniem nieruchomym w szczególności: nabywanie, sprzedaż, ustanowienie hipoteki, praw rzeczowych na nieruchomości, oddanie w najem i dzierżawę przysługuje Radzie Kościoła, jeżeli poniższe przepisy nie stanowią inaczej. Do kompetencji Rady Kościoła zastrzeżone jest również dysponowanie mieniem nabytym w wyniku wykonywania przez Kościelny Dom Opieki praw z tytułu umowy dożywocia.
3. Kościelne jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej korzystają z nieruchomości kościelnych osób prawnych jako zarządca i użytkownik.
4. Kościół i jego osoby prawne mogą posiadać i korzystać z nieruchomości obcych na zasadzie umów cywilno ? prawnych.

Art. 109.

1. Kościelne osoby prawne mogą samodzielnie dokonywać sprzedaży, ustanowienia hipoteki, praw rzeczowych na nieruchomości, zastawu, oddania w najem lub w dzierżawę w odniesieniu do nieruchomości, które zostały przez nie nabyte w drodze spadku, zapisu lub darowizny, jeżeli akty te zostały ustanowione wyłącznie na ich rzecz lub na rzecz jednostek wchodzących w ich skład.
2. W trybie ust. l mogą samodzielnie dysponować mieniem nieruchomym te osoby prawne, które włączyły się do Kościoła po wejściu w życie Prawa i które w tej dacie były jego właścicielami.
3. Zbycie nieruchomości, o których mowa w ust. l i 2, jeżeli zostały na nie poczynione nakłady z funduszów Kościoła, może nastąpić pod warunkiem ich zwrotu.
4. Zbycie nieruchomości może nastąpić wyłącznie w szczególnie uzasadnionych przypadkach.

Art. 110.

1. W razie zniesienia kościelnej osoby prawnej lub innej kościelnej jednostki organizacyjnej Rada Kościoła podejmuje decyzje, co do przeznaczenia majątku.
2. Nieruchomości będące własnością podmiotów wymienionych w ust. l przechodzą na własność Kościoła jako całości.

Art. 111.

1. Organizacje baptystyczne kierują się w sprawach objętych niniejszym rozdziałem postanowieniami własnego statutu.
2. Statut organizacji baptystycznej powinien zawierać postanowienia, na mocy których aktywa likwidowanej organizacji przechodzą na własność Kościoła lub innej jego osoby prawnej.

Art. 112.

1. Kościół i jego osoby prawne mogą nabywać mienie w granicach rzeczowej potrzeby i na miarę posiadanych środków.
2. Nabywanie własności mienia nieruchomego z zastrzeżeniem wynikającym z Art. 108 ust. 2 na rzecz kościelnych jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej następuje przez kościelne osoby prawne w ramach których one działają.

Art. 113.

1. Kościelne osoby prawne mogą otrzymywać spadki, zapisy i inne świadczenia od osób fizycznych i prawnych, z kraju i z zagranicy.
2. Kościelne osoby prawne są zobowiązane do oświadczenia o przyjęciu spadku wyłącznie z dobrodziejstwem inwentarza w terminie przewidzianym przez prawo krajowe.
3. Gdy warunek lub zastrzeżenie zawarte w testamencie są według prawidłowej oceny niemożliwe do spełnienia, należy w terminie określonym w paragrafie poprzedzającym odmówić przyjęcia spadku.
4. Odmowa przyjęcia spadku powinna nastąpić także wówczas, gdy spadkobierca pozostawił spadkobierców koniecznych, a wypłacenie zachowku nie byłoby możliwe, a także gdy przedmiot spadku nie może być przez spadkobiercę należycie wykorzystany.
5. Nie należy przyjmować spadku także wówczas, gdy przyjęcie łączyłoby się z oczywistym pokrzywdzeniem małżonka i zstępnych spadkodawcy.
6. Decyzje w sprawach określonych w ust. 3-5 podejmuje się za zgodą Rady Kościoła.

Art. 114.

1. Środki finansowe Kościoła tworzą:
1. ofiary pieniężne,
2. spadki, zapisy oraz darowizny krajowe i zagraniczne,
3. dochody z imprez i zbiórek publicznych,
4. subwencje, dotacje i ofiary pochodzące z krajowych przedsiębiorstw państwowych i prywatnych,
5. odpłatności za usługi świadczone przez kościelne organizacje charytatywno-społeczne,
6. dochody z działalności gospodarczej i dochody z działalności kościelnej.
2. Kościół może tworzyć fundusze celowe.

Rozdział 11 Fundacje

Art. 115.

1. Kościół i jego osoby prawne mogą tworzyć samodzielnie lub wspólnie z innymi Kościołami lub ich kościelnymi osobami prawnymi Fundacje.
2. Celem Fundacji winna być w szczególności działalność charytatywna, opiekuńcza i profilaktyczna w dziedzinie patologii życia społecznego. Fundacja może prowadzić działalność gospodarczą.
3. Fundacje mogą mieć charakter międzynarodowy.
4. Tryb powoływania i rejestracji, zasady funkcjonowania oraz prowadzenia działalności gospodarczej Fundacji określa prawo krajowe.
5. Fundacja uzyskuje osobowość prawną z chwilą rejestracji stosownie do przepisów prawa krajowego.
6. Fundacja może przyjmować spadki, zapisy i darowizny.

Rozdział 12 Przepis końcowy

Art. 116.

Uchwała wchodzi w życie z dniem 19 października 1991r.

Powierz Panu swoją drogę
i zaufaj Mu a On sam będzie działał.

(Ps 37,5)

Zbór Kościoła
Chrześcijan Baptystów
w Chojnicach
ul. Gdańska 15
89-600 Chojnice
http://chojnice.baptysci.pl